MAREK ROGOWIEC „RZEKA ŻYCIA” - WYSTAWA RZEŹBY

Serdecznie zapraszamy 25 listopada o godz. 18:00 do Galerii Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach na wernisaż wystawy „Rzeka życia” Marka Rogowca. Wystawa będzie prezentowana do 31 grudnia br. 

Data wydarzenia:
od 2022-11-25 godz. 18:00
do 2022-12-31

Miejsce:
Galeria Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach
Wstęp:
podczas wernisażu wstęp bezpłatny (w innym terminie wg. cennika)

Szczególne zaproszenie kierujemy do seniorów, gdyż rok 2022 został uznany przez Radnych Województwa Małopolskiego „Rokiem Seniora i Solidarności Międzypokoleniowej„.
 
„...Marek Rogowiec – rzeźbiarz, twórca unikatowych form użytkowych, autor reklam wizualnych. Urodził się w Zakopanem w 1954 r. Był uczniem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara. W 1979 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby. Studiował w pracowniach profesorów Stanisława Słoniny oraz Tadeusza Łodziany. Od 1980 roku jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków Okręg Zakopane. Tworzy prace rzeźbiarskie w drewnie, kamieniu, brązie i ceramice. Uprawia również metaloplastykę, grafiką reklamową, projektuje meble i elementy architektury wnętrz. Prowadzi własną pracownię rzeźby. Brał udział w wystawach zbiorowych, między innymi W kręgu pracowni prof. Tadeusza Łodziany (2020, Galeria Sztuki Dwór Karwacjanów w Gorlicach), Jubileuszowa Wystawa 110 lat ZPAP okręg Zakopane, która prezentowana była w czterech galeriach (2021, Ośrodek Konferencyjno-Wystawienniczy Kasztel w Szymbarku 2021, K&K Art Galeria w Warszawie 2021, Galeria Szalom w Krakowie 2022, BWA w Rzeszowie).
 
W dorobku Marka Rogowca znajdują się rzeźby plenerowe, a także mniejsze formy przestrzenne. Wspólnie z Czesławem Prockim zrealizował pomnik Pamięci zamordowanych w Policznie, Policzna k. Czarnolasu (1980). Monument wykonany jest z piaskowca i stalowego celownika. W kamieniu wyrzeźbione zostały sugestywne negatywy symbolicznych postaci pomordowanych. Inna plenerowa realizacja to ceramiczna Kobieta siedząca (1979). Zwarta, syntetyczna forma rzeźby ze szlachetną patyną czasu przypomina kształtem figury paleolityczne, jest materialnym przedstawieniem idei istoty postaci i jej trwania. Podobny temat rzeźbiarz kontynuował w wersji kameralnej (Kobieta siedząca 2, 2022, akrylit).
 
Inny aspekt twórczości artysty związany jest z rzeźbą figuratywną. Przykładem może być wtopiony w ostrą grań szczytu portret Macieja Berbeki (2022, brąz), portret Oli (2022, granit), czy symboliczna Postać z zegarem (2019, drewno). W tej ostatniej pracy dłonie osłaniają tarczę zegara, kojarzącą się w sposób oczywisty z jednostajnością, powtarzalnością i przemijaniem, z danym nam czasem, o który każdy musi sam zadbać. W drewnianej rzeźbie Satyr (2022) autor przedstawia, miłośnika wina, zabawy i kobiet, ukrytego w drewnianym klocku, jak duch natury w mężczyźnie. Autorstwa artysty są też Anioły i inne elementy snycerki z ołtarza lewej nawy bocznej kościoła pw. św. Jadwigi Królowej w Płocku (2010, drewno). Można tu podziwiać znakomite umiejętności w zakresie rzeźbienia w drewnie.
 
Marek Rogowiec zrealizował kilka rzeźb nagrobnych, między innymi nagrobek Rodziców (2019, drewno) na cmentarzu Parafialnym w Zakopanem - Antałówce, nagrobek Stefana i Rajmunda Balcerzyków (2015, blacha stalowa, piaskowiec) na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie. Wymienione realizacje charakteryzuje odmienna stylistyka. Drewniany, polichromowany nagrobek Rodziców jest bezpretensjonalną apoteozą macierzyństwa. Figura Matki z dzieckiem umieszczona jest w niszy wypełnionej wyjątkowo intensywnym błękitem. Błękit od czasów starożytnych symbolizuje niebo, trwanie i stałość – tu, można odczytać go, jako zapewnienie o trwaniu pamięci rodziny. Figura nagrobna, która znajduje się w Szczecinie, wykonana jest z metalu i przedstawia pielgrzyma wspierającego się na krzyżu. We wnętrzu postaci jest miejsce na znicz – ogień, który ma moc oczyszczenia tego, czego nie jest w stanie spalić. Ten piękny i wymowny symbol może być różnie interpretowany, na przykład według kodu judeochrześcijańskiego lub poprzez historię życia osoby zmarłej.
 
Artysta ma też dorobek w zakresie sztuki użytkowej. Zaprojektował i zrobił szereg metalowych balustrad o skomplikowanej geometrii i wyrafinowanej formie. Swoje umiejętności w zakresie metaloplastyki wykorzystał przy realizacji unikatowych stołów, krzeseł, łóżek, lamp, stolików, krat czy ogrodzeń. Stoły Marka Rogowca mają zróżnicowaną estetykę, kreują różne znaczenia, mogą wpływać na jakość i rodzaj odbywanych przy nich spotkań. Formy jednych są konwencjonalne, symetryczne, uporządkowane, ożywione płynnymi liniami, inne wykorzystują kształty organiczne, nieschematyczne, przy których łatwiej o swobodniejsze relacje. Małe przedmioty codziennego użytku, takie jak zydle, lampy, półeczki lub szkatuły zachwycają dbałością o detal. Pokazują mistrzowskie opanowanie technik rzeźbiarskich, a także nieprzeciętne umiejętności stolarskie. Talent malarski, graficzny możemy ocenić po artystycznie opracowanych kaskach czy reklamach, które można oglądać na przykład na terenie Zakopanego. Zrealizował też wspólnie z Jadwigą Rogowiec liczne aranżacje plastyczne cyklicznych imprez, takich jak Jesień Tatrzańska – Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich, Uniwersjada, Charytatywny Bal Serca. Dokumentując pracę szwajcarskiego artysty wizualnego Romana Singera wykonał fotografię Buty wodne (1986), która w 2010 roku została opublikowana w międzynarodowym czasopiśmie National Geographic.
 
W życiu prywatnym Marka Rogowca ważne miejsce zajmują zwierzęta, a szczególnie psy, któretowarzyszą mu od zawsze. Są tematem jego prac, np. Diesel – pies, rzeźba w drewnie (2022) czy Królik, rzeźba w granicie (2022). W sposób szczególny dba on o dobrostan zwierząt, kreując i promując na Podhalu system wartości oparty na szacunku do wszystkich stworzeń. Mocnym akcentem zaznaczył swoją postawę budując dla swoich starych, czasem niepełnosprawnych psów zewnętrzną windę na piętro rodzinnego domu. Na Facebooku dostępny jest film dokumentujący proces uruchamiania urządzenia. Marek Rogowiec jest postacią o wyjątkowej wrażliwości, artystą życia, pięknie definiującym w tym kontekście moralną wartość ludzkiej działalności...„

dr Barbara Trochimiak

Zobacz także